Süper Lig’in ilk yarısı sona erdi. Nasıl başladı nasıl bitti, inanın kavramakta zorluk çektik. Çünkü çoğu zaman, bir haftanın panorama yazısıyla karşınıza çıktığımız gün, bir sonraki haftanın ilk maçı oynandı. İkinci yarı öncesi son yazımızda, aklımızı kurcalayan tespitlere yer verelim istedik.
1- Fenerbahçe’nin çok önemli isimleri kaybettiği ve futbol dışı birçok olayla da muhatap olduğu, Beşiktaş ile Trabzonspor’un Avrupa’da da çok sayıda maç oynadığı için normalden çok fazla yıprandığı bu süreçte; bizler Galatasaray’ın puan farkını biraz daha yukarılarda tutmasını bekliyorduk. Çok sayıda transfer yapılması ve dolayısıyla uyum süreci gibi klasik sebepleri göz ardı etmiyoruz ve son periyotta yaşanan müthiş çıkışı da gözlemliyoruz; fakat yine de Galatasaray’ın hanesinde daha fazla puan yazılmış olmalıydı diye düşünüyoruz. Galatasaray, yıllar sonra ilk devreyi lider tamamladı. Tebrikler... Fakat alınan 37 puan mı başarı, yoksa kaybedilen 14 puan mı başarısızlık?
2- Galatasaray ile birlikte ligin en az yenilen iki takımından biri ve Galatasaray’ın ardından ligin en çok kazanan ve en az gol yiyen ikinci takımı Fenerbahçe... İstatistikler ikinci devrede de benzer şekilde gerçekleşirse, Galatasaray ile Fenerbahçe Play-Off’ta da bu ülkeye iki nefis derbi izletecekler. Ancak Fenerbahçe’nin büyük dezavantajı var. Mesela... Santrforları yok... Öyle ki... Semih uyurgezer gibi... Bienvenu hem uyur hem gezer! Emin olun; 40 yaşındayım, 100 kiloyum ve Antalya’daki o iki pozisyonu da bu şartlarda bile gol yapardım!
3- Beşiktaş için kötü günlerin geride kaldığını düşünüyorum. Fakat takımdaki hızlı yükselişin Simao’nun sakatlığına denk gelmesi manidar değil mi? Simao’nun sakatlanması, dolayısıyla Veli gibi orta alanda daha çok efor sarf ederek takımın direncini bir seviye artıran bir ismin sahaya girmesi, Beşiktaş’ı baştan sona değiştirdi. Benzer şekilde Almeida’nın sakatlığı da, belki de yok olmaya yüz tutacak Mustafa Pektemek’i yeniden ‘yıldızlar kulübü’ne kazandırdı. Guti’nin gidişi, Fernandes’i futbola döndürdü. Ekrem’in eksikliği Hilbert’i, Guti-Fernandes gezmeleri Ernst’i sahaya sürdü. Dikkat edilirse; Beşiktaş’ta her kötü sonuç bir iyiyi doğurdu. Bu, eldeki malzemenin kalitesinin ispatı... Bazen sahadakilerin yaptıkları sonuç vermez, fakat saha dışındaki bir hareket, o takıma maçı kazandırır. Beşiktaş bu sezon bu ligi şampiyon bitirirse, emin olun ki en büyük pay, bir devreyi Metris’te diğerini ise Carvalhal ve Beşiktaş’a saygıdan tribünde geçirecek olan Tayfur Havutçu’nundur..
4- Trabzonspor, muhteşem bir performans gösterdiği geçen sezonun ardından bu yılın ilk yarısında büyük hayal kırıklığı yaşadı. Geçen hafta da yazdık, çok maç oynadıkları doğru ama bir kez daha hatırlatmalıyız: Fatih Terim elindeki 25 futbolcudan 24’ünü (sadece ligde mücadele etmesine karşın) kullanırken; Şenol Güneş 30 futbolcudan 20’sini sahaya sürmüş. Bu isimlerden 4’ü de toplamda 4 maç oynamamış. Rotasyon düşünülmeli elbette, fakat sezon başında 12 transfer yapan Bordo-Mavililer’in aklında yine transfer var. O halde az ve öz yapılmalı transfer... Üstelik hedefi 12’den vurarak...
5- Skibbeli Eskişehirspor, Fuat Çapalı Gençlerbirliği, Nurullah Sağlamlı Mersin İdmanyurdu ve Şotalı Kayserispor’u eleştirmek değil, alkışlamak şart...
6- Bursaspor’u ise kara tahtaya yazmak... İki yıldır bu ülke futboluna büyük renk katan, tarih yazan Bursaspor, devre arasını mutlaka en iyi değerlendiren kulüp olmak zorunda... Hocaysa sorun hocayla, futbolcuysa futbolcuyla yollar ayrılmalı ve Bursaspor hak ettiği o güzel günlere geri döndürülmeli...
7- Ankaragücü için bir cümle yazmak kafi: Tarih; 100 yıllık bu kulübü buralara getirenlerden mutlaka hesap sorar...
